MU18 winnen overtuigend van DAS

Zaterdag 22 november wonnen de MU18 van de Westland Stars/Green Eagles met 54-35 van DAS.

Begin van dit seizoen werd er verloren van ditzelfde DAS in de bekercompetitie. Ook de uitwedstrijd begin oktober werd met 45-26 verloren. De thuiswedstrijd van afgelopen zaterdag is een goed moment om de progressie van de MU18 te meten dus.

Nou. Die is er wel. Progressie.

Niet de eerste vijf minuten. Want toen stond het 6-8 voor DAS. Maar daarna begon de motor van de Green Stars te draaien. De rest van het eerste kwart werd 15-0 voor de thuis spelende heldinnen, waarbij met name Naomi vaak de weg naar de basket wist te vinden. Zij scoorde 9 van haar 13 punten in het eerste kwart.

Op de voorsprong van 21-8 bouwden de Green Stars de rest van de wedstrijd. Het tweede kwart werd 9-10 voor DAS, de tweede helft werd met 24-17 gewonnen door de Stars. Op basis van dat eerste kwart voldoende voor de ruime winst.

Maar goed. Cijfertjes. Saai! Wat voor wedstrijd was het eigenlijk? Nou, best een leuke. De coaches Kees en Matthijs hadden genoeg op en aanmerkingen, maar die gingen vooral over details. De rode draad was dat de Green Stars goed stonden te verdedigen. We hadden wat moeite om de sterke dribbelaarster met rugnummer 26 aan de zijlijn te houden en ook de achterlijn zat niet potdicht. We gaven nog wel eens rebound weg in de verdediging, maar over het algemeen was onze verdediging simpelweg niet te kraken door  de Delftse ploeg.

Aanvallend waren het de drives van Naomi en Danica die voor veel gevaar zorgden. Maar ook Salomat vond steeds vaker de weg naar de basket met haar snelheid, wat een mooie aanvulling is op haar goede verdediging. Stephanie zorgde als vanouds voor balcontrole en was de onopvallende maar zeer belangrijke motor van de aanval met haar passes, haar rust en het overzicht. Dat gold ook voor Sally, die af en toe maar nog iets te weinig een briljante pass kan afleveren.

Onze lengte, Suzanne, Anysa en Danielle, stond als vanouds te beulen. Danielle was daarbij bij vlagen onhoudbaar voor de Delftse verdediging en werd dan ook topscoorder met 15 punten. Waaronder drie van de zes vrije worpen, die Danielle met zo’n hoge boog schiet dat er genoeg tijd is om een complete So You Think You Can Dance solo te dansen terwijl de bal in de lucht is.

Suzanne en Anysa hadden ook aan die punten kunnen komen, ware het niet dat ze na fantastische inside acties te beleefd waren in het afronden van de actie. Goede acties moet je belonen met scores, maar bij de Green Stars waren sommige doelpogingen zo sympathiek, dat het leek alsof ze met een bos bloemen, een doos bonbons en Hallmark Card werden afgeleverd. Dat moet bruter, harder en met meer overtuiging. Waar we heen willen, is een dusdanig felle uitstraling die er voor zorgt dat tegenstanders na een actie aan hun coach om een incontinentieluier vragen vanwege angstig broek plassen. Niet onsportief of agressief, maar wel zo zelfverzekerd dat de basket zichzelf tien centimeter hoger hangt vanwege de intimiderende acties. Komt goed. Gaat ons lukken.

Oh, trouwens. Kennen jullie het verhaal van de strakke bounce pass? Nee? Okee. Er was dus eens een strakke bounce pass de bucket in, die compleet genegeerd werd een meisjesteam van de Green Stars. De strakke bounce pass zat stilletjes in een hoekje eenzaam te kijken hoe haar grote zussen wel steeds gekozen werden door dit MU18-team. De langzame lobpass, de strakke recht op de rug van je medespeler pass, de slappe bounce pass, de recht tegen de armen van de verdediging aan pass, ze werden allemaal gekozen. En de strakke bounce pass? Niet. En net zo vaak als deze pass niet gekozen werd, zo vaak mislukte de aanval van de Green Stars. Het lelijke eendje onder de passes, zo voelde de strak bounce pass zich behandeld. Een soort Assepoester. Superzielig. Niet leuk. Heel gemeen ook.

Wil je weten hoe dit verhaal afloopt? Kies dan eens voor de strakke bounce pass in de bucket tijdens de volgende wedstrijd. Moet je zien hoeveel open kansen en uiteindelijk punten dat op gaat leveren. Omdat de strakke bounce pass het waard is.

Goed. Nog één uitwedstrijd te gaan voor de kerst. Uit tegen Zoebas. Weer vlammen. Weer de lessen meenemen uit de vorige wedstrijden. Weer de gezelligheid en het teamspel. Weer het elkaar gunnen en het met elkaar proberen de puzzel van een basketballwedstrijd op te lossen. Weer beter spelen.

Deze Green Stars MU18, dat is dus stiekem gewoon een ontzettend leuk en goed team aan het worden. En er is nog heel veel ruimte om te groeien. Gaan we doen.