LEERDAM – Op een grijze zaterdagmiddag togen de Eagles van U14-1, aangevuld met Emre, Rik en Merel, naar het Gelderse Leerdam. Leerdam, bekend van de glasblaasindustrie en de gelijknamige kaas, heeft haar sportcomplex goed verstopt voor de routebeschrijvingen. Die vonden een route via Oosterwijk handiger waar dezelfde straat doorheen loopt en ze wezen een boerenschuur aan als sporthal. De ouders van Gene waren hier als eerste, trapten er niet in en belden proactief de auto van de coach, waardoor zijn navigatie tijdelijk uit ging en hij onmiddellijk de auto van Tim, Emre en Jarno belde om te kijken of dat ook hun navigatie om zeep zou helpen. Bij het vertrek was er nog een schaduwadres opgegeven aan de andere kant van Leerdam dat daarna bijna bereikt dreigde te worden toen er weer gebeld werd. Na overleg voor de brandweerkazerne volgde de laatste poging en inderdaad zagen we in het haastig voorbijrijden het sportcomplex liggen. We werden toen al een tijdje gevolgd door een zwarte mercedes die dezelfde aparte keermanoeuvre als de coach dreigde uit te voeren, maar die we daarna toch wisten af te schudden. Tot zover was het een enerverende aanloop, zou de wedstrijd ook spannend worden of net zo slecht zijn als de titel van dit stukje?
Jarno opende bijna de score met een driepunter, iets waar we niet veel op oefenen, maar dit was een verdienstelijke poging. Verdedigend speelden we full-court press en dat leverde een voorsprong op door scores van Gene, Pim en Tim, waardoor Leerdam na anderhalve minuut een time-out nam om het tij te keren. Dat hielp niet, maar het p-tje dat Bryce achter het bord maakte op een doelpoging wel, want één vrije worp werd benut. We gingen gewoon weer door en na 1-14 en 4 minuten speelde Leerdam ook haar kaart uit van de laatste time-out van de eerste helft. Inmiddels waren wij al maar weer overgegaan op een half-court defense. Ook deze time-out ontregelde ons niet en met een voorsprong van 1-26 gingen we de tweede periode in.
In de uitwedstrijd was non-duncking Duncan de lastigste tegenstander, die de coach vandaag aan Gene had toebedeeld, maar die bleek niet aanwezig. Merel had wel haar handen vol aan nummer 40 die van Leerdam verreweg het meest aan de bal was, maar dat leidde slechts tot één score in de eerste helft.
Met de regelmaat van een klok volgende de scores elkaar ook in de tweede periode op (weer 26 punten) waardoor we de rust in gingen met 6-52 voorsprong. We trokken de verdediging nog verder terug (naar de driepuntlijn) en zouden aanvallend de bal reversen voordat we naar het bord zouden gaan. Na een stuk of 10 breaks en aanvallen waarin er wel eens een speler was die dat vergat (maar dan alsnog mistte door terechtwijzingen van de andere 4 spelers), werd dat een keer gespeeld. Leerdam verdedigde dit wel heel erg goed waardoor de pass van de guards naar elkaar niet aankwam. Toen we ook dit door hadden was de periode voorbij en was de regelmaat 6 punten minder.
De laatste periode speelden we nog even met 1 guard en 2 centers, iets wat we nog maar één keer eerder hadden getraind. Bijkomend voordeel was dat Pim dan niet meer naast forwards Merel of Rik ging staan, of de snijlijn van de center overnam en wel op zijn guardplek móest blijven.
De regelmaat kwam weer terug (26 punten in deze periode) en de laatste twee minuten mocht Jarno weer het veld in of hij deze keer ook de 40 puntengrens kon bereiken. Na een minuutje op gang komen, maakte hij 6 puntjes om precies de 40 aan te tikken.
Dubbele cijfers waren er ook voor Gene (22), die ook goed voor de breakpass keek, en Bryce (14), door goed te rebounden.
Kan U14-1 de druk aan om ook de afsluitende wedstrijd tegen Bourgondië te winnen? Kom kijken!
Wannneer? è Zaterdag 16 december om 17:15 in onze eigen Wethouder Smithal.