WIJK BIJ DUURSTEDE – Op zo’n zondag waarop toch niks te doen is, togen we naar Wijk bij Duurstede voor een wedstrijd tegen Bourgondië. Deze stad met Romeinse roots is uitstekend te bereiken over water via de Nederrijn, Lek, Kromme Rijn en het Amsterdam-Rijnkanaal, maar de snelwegen gaan er met een grote boog omheen. Zelfs de navigatiesystemen van de bestuurders waren de reis na een tijdje zat en meldden al bij het bereiken van de Lekdijk respectievelijk de stuw over de Lek “bestemming bereikt” terwijl de hal nog niet in zicht was. Op gevoel reden we verder, nog wat verder, toen te ver en weer terug. Uiteindelijk vonden we een sportcomplex waarvan je zou willen dat het in Maassluis staat.
Timo van U12 was meegereden om zijn broer Jarno aan te moedigen, maar een blik op zijn schoenen leerde dat hij die ook prima in het veld aan kon dus werd hij vandaag in gelijfd door U14-1.
Hoewel de warming-up nou niet echt naar de zin van de coach was, vond de scheidsrechter onze Eagles dusdanig indrukwekkend dat hij een afstraffing voor de thuisploeg aan zag komen. Hij stelde voor de norm voor ons wat hoger te leggen en dat bleek een wijs besluit omdat Bourgondië na de sprongbal en onze eerste scores nog niet voorbij de vrije worplijn op hun helft was gekomen.
Een switch naar halve veld man-to-man liet de Bourgondië spelers weer aan de bal komen zodat ze toch ook aan basketballen toe kwamen. Al duurde het tot aan de 9e minuut voordat dit tot een score leidde. Wij hadden inmiddels al 24 puntjes gemaakt. In de 9e minuut van de tweede periode volgden de volgende tegenscores uit een vrije worp en een fieldgoal.
De tweede helft deden we het niet zozeer rustiger aan, maar duurde het vooral heel erg lang voordat we de bal erin kregen tegen het harde bord. Het dreigement van 5 push-ups voor het hele team bij elke linkerlay-up die met rechts werd afgemaakt, maakte daarbij niet echt uit. Ook de twee pogingen (dus 10 push-ups!) met de verkeerde goede hand gingen mis. Laat dat dus nooit meer een excuus zijn!
Bryce onttrok zich aan dit lage schotpercentage; soepel gooide hij de bal er vanuit alle hoeken, met of zonder bord, in één keer in.
Jarno had menig interceptie 1 centimeter voor de middellijn. Pim trok de halve-veld verdediging soms wat verderop om Jarno bij te kunnen houden in scores. Minder voor de hand liggend voor een lange man had Finn ook goede intercepties die hij gelijk kon afmaken. Pepijn had deze wedstrijd veel puntjes, al had hij vaak wel een paar pogingen nodig om de tegenstanders die aan zijn armen hingen van zich af te schudden.
We kregen regelmatig mooie aanvallen te zien via Lars, Merel of Timo naar de forward die dan netjes wachtte op de insnijdende Pepijn of Finn. Iedereen keek voor de pass als het uitkwam, afgewisseld door zelf coast-to-coast te gaan.
De grote vraag van de tweede helft was: halen we de 100? Het antwoord was: nee. Daarentegen hielden we deze helft wel de 0. Eindstand: 5-95 voor de Eagles.
Timo had het geniale idee om na de wedstrijd nog even naar de McDonalds te gaan. Na de maaltijd en een test hoe snel een basketballteam door de glijbaan gaat, zat het basketbal van dit weekend er dan toch echt op.
Topscorers waren Jarno (20), Finn (20), Bryce (18), Pepijn (15) en Pim (14).