MAASSLUIS – Was het een gebrek aan concentratie of te veel respect voor de grote meiden van Grasshoppers? We begonnen minder fel in de verdediging dan aan het begin van het seizoen. In de laatste wedstrijd van dit seizoen speelden we thuis tegen de nummer 2 – vorige week waren we al kampioen geworden en het is natuurlijk altijd leuk om die status te bevestigen. Maar de scores wilden niet vallen en de pass naar de vrije mensen kwam vaak net te laat – al werd dat ook wel afgedwongen door de compacte verdediging van de tegenstander. Het protest van de tegenstander, dat er strenger gefloten moest worden, werkte wél in ons voordeel: de tegenstander kreeg meer fouten dan wij onder meer omdat ze onze verdedigers opzichtig opzij duwden. Van de vrije worpen die Sanna, Tim en Emre de eerste helft kregen kon alleen Emre er één verzilveren. Dankzij 8 punten van Jarno bleven volgende we op 10 punten, iets wat zeker niet onmogelijk was om nog in te lopen. De tweede helft waren we feller en overspeelde b.v. Lars de pass baan goed wat balwinst opleverde van met Jarno, Rik en Rami. Ook hadden Merel, Ranya en Pepijn meer rebounds maar het scoren tussen de lange Grasshoppers bleef lastig. Pim, Elisa, Sanna en Ranya hadden goede drives naar het bord die wederom veelal foutief werden afgestopt. Uit de 12 vrije worpen wisten we er maar 4 in te gooien – we zijn dan ook niet gewend om zó veel fouten mee te krijgen want we stonden in deze wedstrijd net zo vaak aan de vrije worplijn als in alle andere wedstrijden bij elkaar. Een eindsprint van Emre en Jarno in de laatste periode mocht niet meer baten en zo verloren we deze spannende, maar wel leerzame wedstrijd met 6 punten.
Het mocht de pret van het kampioenschap echter niet drukken en na de wedstrijd hebben we dat gezellig gevierd met taart, een quiz met vragen over onze wedstrijdstatistieken en een persoonlijk woordje voor alle spelers.