Sponsor: Fabrique
AMSTERDAM – Na een bij vlagen goede maar toch verloren wedstrijd tegen Apollo en een ongelukkig verlies tegen Hoofddorp stond de op papier sterkste tegenstander van de poule op het programma. De competitie is nog jong maar US plaatste zich voor de kerst eigenlijk voor de tweede helft van het seizoen in de eredivisie. Doordat de club zelf niet wilde zijn zij bij de Eagles in de poule beland in de promotiedivisie. Hiermee zijn zij dé favoriet voor uiteindelijke winst in deze promotiedivisie.
De dames uit Maassluis hadden echter een goede trainingsweek achter de rug. Gesterkt door het gevoel dat er inderdaad goed spel in de ploeg zat was er duidelijk vertrouwen voelbaar. Met de doelstelling om het eigen spel te spelen en in ieder geval genoeg te scoren tegen deze sterke ploeg, startte de Eagles goed. Helaas nog zonder Marloes van Zeijl, Anouk van der Kooij en Mirjam van Rijn. Maar deze speelsters lijken de komende weken weer aan te gaan sluiten. De bal ging goed rond en het eerste kwart werden er 17 punten gemaakt. US moest even warm draaien maar begon meer en meer te scoren. Bij de Eagles was het mooi te zien dat alle speelsters scoorden. Suzanne van Driel begon gelijk met een blok en een score en van daaruit nam de rest het goede voorbeeld over.
Hoe het precies gebeurt is altijd lastig te zeggen, maar het tweede kwart draaide het spelbeeld. De Eagles gingen weinig bewegen, de bal kwam vast te zitten bij één positie en de opties die werden genomen waren niet goed. De verdediging bleef hard werken en was (wederom) van de kwaliteit die men tegenwoordig gewend is van de Eagles, maar het kwart werd ruim verloren. En de ruststand was laag, 28-22.
De rust was een goed moment om even de knop om te zetten. De dames hadden gelukkig heel goed zelf door wat er moest gebeuren en reageerden heel goed op de aanwijzingen van coach Jeroen Derksen. Of het nou aan de Apollohal ligt waar naast Apollo ook US speelt, maar het was weer daar dat de Green Eagles echt volwassen speelde en heel goed tactisch bleven uitvoeren wat ze konden doen. Het derde kwart ging gelijk op en was met 16-15 nipt voor US. Zoals tussen de regels door al duidelijk wordt bleef het een lage score en lagen er kansen als de dames de ballen raak gingen gooien.
Met een goed spelende Jolien van Baalen, Roos Jordans en Willeke Bruins op de ‘kleine’ posities gebeurde dat in de laatste vijf minuten van de wedstrijd. Met een keihard werkende en sterk verdedigende Suzanne van Driel en Fleur van Baalen voor het ‘vuile’ werk konden vooral Willeke en Roos aan de slag. Als een echt team werd het gat van 12 punten teruggebracht tot 7, 56-49. Met een score en twee rake vrije worpen toonde Willeke dat ze tegen de zenuwen kon en met de laatste minuut net ingegaan knalde Roos daar ijskoud een driepunter overheen, 56-56.
Alles leek goed te gaan totdat de scheidsrechter ingreep. Een onterechte call tegen Daisy Otto werd opgevolgd door een onbegrijpelijke technische fout voor de coach van de Eagles. Zonder iets te zeggen vond de scheidsrechter dat door vragend te kijken Jeroen de leiding niet respecteerde. Er was veel Apollo publiek aangezien zij twee poule-genoten aan het werk konden zien en deze reageerden dan ook met verbazing en gelach, wat een moment om van uit het niets een zeer sportieve wedstrijd zo te bepalen.
Vier vrije worpen en balbezit voor US restte. Gelukkig bleek de druk te verlammen. Drie mis en de laatste raak zorgden voor een klein vreugde dansje bij de Eagles. Door een keiharde defense kwamen de Eagles in balbezit en Roos werd weggestuurd door Willeke. Ze denderde met bal door en maakte heel knap de score onder druk. Een laatste aanval van US leek bijna raak te gaan maar de bal rolde uit de ring en zo kwam er een enorme blijdschap los.
Met 57-58 winnen van en bij de topfavoriet, en dan op zo een manier. Bij deze dankt de Eagles coach zijn dames voor het voorkomen van het grootste baal-moment van het jaar en dit om te draaien in weer een hoogtepunt voor dit team!