AMSTERDAM – De mooie overwinning tegen Baros was vooral een wedstrijd waarin de Eagles heel goed basketbal en vooral een goede instelling lieten zien. Het was afgelopen zaterdag bij de uitwedstrijd tegen Apollo dan ook logisch dat de dames vol vertrouwen naar Amsterdam afreisden. Na een wat rommelige warming up doordat het veld niet helemaal klaar was leken de dames dat wel.
De sprongbal werd gewonnen en na een goede aanval mocht Suzanne van Driel gelijk naar de vrijeworplijn. Helaas werden deze gemist. Hierna volgden nog enkele goede aanvallen waarbij de Eagles helemaal vrij konden schieten, maar hetzelfde verhaal gold voor Anouk van der Kooij en Willeke Bruins, mis. De bal wilde het eerste kwart gewoon niet raak. Toen Roos Jordans enkele goede acties ook net mis zag gaan stond er aan het einde van het kwart 14-4! op de borden. Dat zijn wel heel weinig punten. Op enkele zeer slordige passes na was het basketbal echter niet eens zo slecht.
In het tweede kwart werd de zone waarin Apollo terugviel redelijk goed bespeeld en werd de vrije man gevonden. De wedstrijd werd echter ook fysieker en zelfs wat gemener. De dames van Apollo mochten veel van de scheidsrechters en ook onze meiden lieten zich hier even in meegaan. De scheidsrechters verloren even de controle in het tweede kwart (wat overigens zeker ook aan de speelsters ligt) maar de Eagles herpakten zich het eerst. Met twee vrije worpen bij een technische fout, geraakt door Anouk van der Kooij, kwamen de Maassluise ploeg voor rust op voorsprong. Na een score van Amsterdamse zijde was de ruststand 19-18 voor Apollo.
Het derde kwart kwamen de Eagles goed uit de kleedkamer, zoals dat zo mooi heet. Met een driepunter van Roos Jordans werd er redelijk goed gespeeld. De aanvallen werden rustig gespeeld en de Maassluise ploeg had echt het betere van het spel. Na een goed kwart, met ook zeker enkele goede scores van de guard van Amsterdamse zijde, leek de wedstrijd definitief naar een overwinning voor Green Eagles te gaan. Maar, zoals dat deze zaterdag blijkbaar moest, opeens gingen de ballen weer mis. Vooral onder de borden rolde de bal er steeds uit. Het was echt qua schotpercentage een zeer slechte dag. En dan is het uiteraard Apollo wat profiteert. Met enkele rake schoten namen zij afstand en leek deze wedstrijd echt de verkeerde kant op te gaan. Tegen het spelbeeld in, maar je moet nou eenmaal scoren bij basketbal.
Met anderhalve minuut maakte Jolien van Baalen een belangrijke score na een goede aanval, stand 47-45. Helaas werden er toen, in foutenlast, wat domme foutjes gemaakt en schoot Apollo zich naar 51-46 vanaf de vrijeworplijn. Op een driepuntspoging van Willeke Bruins werd een fout gemaakt, en net als vorige week, viel de bal (eindelijk) raak. 4-punt spel dus, stand 51-50. De Eagles herwonnen balbezit en na een goede aanval ging Daisy Otto naar de basket, helaas was ook deze bal, in het thema van de wedstrijd, net mis.
Mirjam van Rijn maakte snel een fout om de tijd te stoppen. Onder druk miste Apollo beide vrije worpen. Met acht seconde op de klok hadden wij de rebound, outlet pass naar Renate Warffemius. Zij bracht de bal snel naar de middenlijn, en met enkele tellen te gaan ging ze gelijk naar de basket. Met een sterke drive scoorde zij, ondanks veel contact, heel knap.
Apollo kreeg na een time-out echter nog één kans op de overwinning. Maar zij misten in de buzzer. Een zeer hard bevochten en spannende wedstrijd werd gewonnen. En de vreugde bij het Maassluise team was terecht groot. Willeke Bruins kwam tot de meeste punten, maar het hele team verdient een compliment. In een wedstrijd waar de bal echt niet viel, toch winnen van een sterke tegenstander, is dat compliment zeker waard.