SITTARD – Ook het heren 1 team is hard bezig met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen. Met mensen die terug keren op het oude nest, Robert Brandon terug als trainer/coach en een mooie poule in het vooruitzicht kan het een mooi seizoen worden voor de vaste 1e klasse rayon ploeg.
Op zaterdag 14 september mochten de Eagles de reis afleggen naar Sittard voor het bekertoernooi. Met tegenstanders uit Leiden, Hoofddorp en uit Sittard zelf was Sittard een opmerkelijke keuze. Jammer was dan ook dat bleek dat de organisatie niet al te sterk was van deze voorronde. Falende tafelaars die keer op keer gecorrigeerd moesten worden en een 24 seconde klok die niet werkte. De noodoplossing moest vervolgens om en om gedaan worden door de spelers van de teams in verband met een gebrek aan tafelaars. Niet erg ideaal.
Deze werden maar voor lief genomen en de eerste wedstrijd mocht heren 1 aantreden tegen Bs Leiden. Opmerkelijk genoeg ook de tegenstander van de Eagles volgende week in de competitie. De wedstrijden moesten gespeeld worden zonder Marcel Vaissier (vader geworden) en Elko van Oosten (blessure). Daarnaast was ook coach Robert Brandon verhinderd. De heren 1 spelers zijn echter gewend om het zelf op te lossen en gingen voortvarend van start. Binnen no time stond er een 16-2 voorsprong op het bord tegen de sleutelstad ploeg. Daarna werden zij ook wakker en ontstond een mooi schouwspel wat veel goeds beloofd voor volgende week. Het gat bleef rond de 10 punten en met dat gat werd ook de rust bereikt. Het ‘momentum’ lag echter toen al meer bij Leiden. En dit bleek ook na rust, want voor de Eagles het wisten stond het gelijk. Wat volgde was een wedstrijd waar geen gat meer geslagen werd. Drie twijfelachtige calls van de scheidsrechters zorgden voor een gat van 5 punten wat ook de eindstand betekende, 68-63. De wedstrijd werd echter verloren begin derde kwart.
De spelers waren redelijk ontredderd door de onnodige nederlaag en dit bleek ook wel in de wedstrijd tegen the Challengers uit Hoofddorp, een boomlang team met goede schutters. Deze ving 10 minuten na de eerste wedstrijd aan en de hoofden waren nog niet leeg. Slap basketbal was vervolgens wat er gespeeld werd en dit bleef te lang doorgaan. Time-outs en wat ferme woorden zorgden er voor dat de spirit terug kwam in het team. Met goede double teaming en een hoger tempo werd het gat steeds kleiner. Op een gegeven moment was het zelfs vier punten. Meenemen van de bal door de goede pressie van de verdediging werd niet gefloten en prompt werd een driepunter geraakt door de Hoofddorpse ploeg. Dit bleek de beslissing, de tijd was te kort en uiteindelijk liep het gat nog op naar 63-47.
Dit betekende uitschakeling voor de Eagles. De laatste wedstrijd werd dan ook ingegaan met de gedachte om er een goede oefenwedstrijd van te maken. Dit keer op het andere veld met wel werkende 24 seconde klokken. Tegenstander was thuisploeg Bumpers, een team van jonge atletische spelers maar tactisch minder sterk. Bekend was inmiddels dat het team een zone press speelde over het hele veld maar dat hij niet al te sterk was. Desondanks deden de Eagles precies het gene wat je niet moet doen tegen deze verdedigingssoort, dribbelen. Irritaties liepen op, mensen begonnen op elkaar kritiek te leveren en even leek het toernooi met een domper te eindigen. Gelukkig herpakte het team zich, werd het steeds beter uitgespeeld en kwamen ze terug in de wedstrijd en namen ze zelfs de leiding. Op een gegeven moment was er een tien punten voorsprong en toen was de wedstrijd gespeeld. De Amerikaanse coach van Bumpers gooide de handdoek in de ring en het laatste kwart was daardoor een formaliteit. Eindstand werd 72-59 voor de Eagles. Hiermee eindigde ze als derde en keken de spelers terug op een toch wel nuttig toernooi waar iedereen weer aan elkaar kon wennen.